Istota wywodząca się ze starożytnego folkloru arabskiego. Wiązano go z miejscami, w których chowano zmarłych oraz terenami niezamieszkałymi przez ludzi.

Angielskie znaczenie arabskiego słowa oznacza w wolnym tłumaczeniu "demona". Często uznawany jest za shapeshiftera, czyli demona, który może przyjąć postać, jaką tylko zapragnie, a raczej postać osoby, którą ostatnio pożarł. Ghul jest również uważany za jednego z diabelskich form dżinów. Według wierzeń arabskich, ghule to anioły, które zbuntowały się przeciwko Bogu, a w ramach kary zostały porażone spadającymi gwiazdami, w wyniku czego niektóre z nich spłonęły, a reszta wpadła do ziemskich wód zamieniając się w krokodyle. Część z nich trafiła na ląd przybierając właśnie postać ghuli.

Istnieją również wierzenia, według których ghule są wynikiem związku szatana z kobietą stworzoną z ognia.

Według innych wierzeń, był to demon rodzaju żeńskiego, który zwabiał i napadał podróżnych, pożerając ich potem. Ghule słyną również z okradania grobów umarłych, dlatego często ich postać związana jest z postaciami hien lub potworów.

Inne mity przedstawiają je jako zwłoki przywrócone do życia przez wiedźmę lub inne demony. Są to stwory bardzo silne i szybkie, które żywią się krwią i ciałami małych dzieci. Większość ghuli to tępe stworzenia, których celem istnienia jest służenie panu, który powołał je do życia.

Podobno jedynym sposobem na zabicie tego stwora jest spalenie go aż na popiół lub strzelenie mu prosto w głowę kulą lub strzałą z łuku.

Według nieco nam bliższych, słowiańskich, wierzeń wampiry stanowią odpowiednik ghuli. Wyobrażano je sobie jako ożywione zwłoki nie posiadające własnej woli, a żerujące na ciałach zmarłych. Jednak według mnie bardziej przypomina to postaci zombi, niż wampira. Wampir stawał się ghulem, kiedy wypił krew zmarłego.

W fantastyce, grach czy literaturze ghule przedstawiano jako istoty nieumarłe, które żywiły się zwłokami ludzkimi. Opisywano je jako ohydne postacie o zniekształconych twarzach - ich cechą rozpoznawczą były krótkie i tępe pazury, za pomocą których rozkopywały groby, mocne zęby pomagały im w rozgryzaniu kości, a długi język, niczym u węża, pomagał im w wysysaniu szpiku kostnego. Ich miejscem występowania najczęściej były cmentarze oraz pola bitewne.

Jedną z odmian ghula jest znany z polskiego Wiedźmina Gravier - czyli większy i silniejszy, niż typowy ghul stwór, który żywi się nie tylko trupami, ale również żywymi ludźmi.

Z kolei fani anime i mangi poznali ghula jako człowieka ugryzionego przez wampira, a jego przemiana uzależniona była od zachowania czystości fizycznej - od bycia prawiczkiem/dziewicą. Jeżeli przed ugryzieniem zachował czystość, to stawał się wampirem, jeżeli nie, to czekał go los ghula.